«ESCENA XV
Las mismas y Tecla
Tecla
Buen día
Rita i Malaena
Muy buenos
Tecla
Venía a ver
si hay algo ya…
Rita
Sí, mujer,
tienes lo que te ofrecía,
una casa muy desiente.
Tecla
¿Hay mucha gente?
Rita
No tal,
un siñor, y muy formal
Tecla
Solo?
Rita
Sí, completamente.
No tiene ni gat ni gos
Malaena
És D. Caifás? (A Rita)
Rita
Sí, siñora
Malaena
Pues no siga enredraora.
Sepias, chica, que allí hay dos
animales a mas de él,
una mona muy monera
y una chicha perdiguera,
y aunque te trenques la piel
llavando las rajolitas,
siempre están más ensuciadas
y llenas de porqueradas,
que aunque no quieras te enritas
Rita
No vages tu amotinant,
i deixa fer a la xica
lo que vulga
Malaena
¿Què, qui és fica
en el que estem raonant?
Rita
Tu
Malaena
¿Jo? Vosté s’equivoca,
jo només he fet que dir
la veritat, que en mentir
mai s’ha embrutat esta boca
Rita
Bueno, ¿què dises mujer,
te acomoda? El es muy rico
Tecla
Yo digo que si es solico,
darà muy poco que hacer.
Malaena
Si, pues tú confia en Dios
y no corras. Dises tú
que poco que hacer darà ú,
claro, mas darian dos.
Pero tienes que saber
que el amo que te ha salido
es un vieco escarransido,
que no sé si da qué hacer
Rita
¡Calla!
Malaena
No em dona la gana,
no vull que enganye a la xica.
Mira, no seas burrica,
créeme, que no soy rana.
Yo he estado muchos meses
de criada en esa casa
y sé todo lo que pasa,
que no es floco. ¡Si sabieses
lo que ha patido, Jesús!
Con dir-te que no parava
ni mig hora, sempre estava
lo mateixito que un fus,
dando vueltas tot el dia
Rita
Però per la nit dormies
Malaena
Eso era si podíes
porque a lo mecor solia
agarrar-li al amo el mal…
Tecla
¿Qué mal?
Malaena
El del corason,
y aunque estés com un lirón
te despierta el carcamal.
Y, filla, dá unas puñadas
á donde mecor le viene,
que a las criades que tiene
las fa a blauras moradas.
¡Con que veias quina casa
te habian proporsionado! […]»
Sainets valencians (1871-1891) “Una agència de criades”, escena XV, Institució Alfons el Magnànim, València 2014.